به مناسبت اعیاد شعبانیه برنامه پیاده رویی و کوهپیمایی توسط کارکنان دانشگاه جامع علمی کاربردی استان سیستان و بلوچستان برگزار شد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان سیستان و بلوچستان، پنج شنبه مورخ 19/12/1400 به مناسبت اعیاد شعبانیه، ریاست و کارکنان واحد استانی سیستان و بلوچستان با حضور در روستای زیبای منزلاب زاهدان ابتدا مسافتی را پیاده رویی و سپس اقدام به کوه پیمایی نمودند.  در این مراسم برنامه های جانبی برای کارکنان برگزار شد و در پایان برنامه دکتر سالارزهی ریاست دانشگاه جامع علمی کاربردی استان سیستان و بلوچستان پیامی را برای دوستداران طبیعت صادر نمودند.

طبیعت بزرگ ترین نعمتی است که خداوند به همه موجودات بویژه انسان ها ارزانی داشته است. هنگامی که از خانه های کوچک زندگی در شهر به دامنه طبیعت می رویم شکوه طبیعت را احساس می کنیم. هوای پاک و اکسیژن طبیعی آزاد، رویش گیاهان و درختان در ماه پایانی سال. بنده از طبیعت به عنوان مادر همه پدیده های زیستی یاد می کنم و همانگونه که محبت به مادر بی مثال است، دوستی و عشق به طبیعت می بایست بی نظیر باشد. هر آنچه ما در حیات روزمره مان داریم اعم از خوراک و پوشاک، سرپناه و مسکن، اکسیژن آزاد و هوای طبیعی و تفریح و ... همه از دل طبیعت است. گاهی وقت ها که به دامنه های کوه و رودخانه و دریا و روستاهای زیبا می رویم صحنه های دلخراش و آزار دهنده ای از رها شدن زباله های پلاستیکی و بطری های شیشه ای و لوازم بهداشتی و ...

 در طبیعت می بینیم که رها شده است و این نقاشی طبیعی خداوند را برهم زده است. امروز پنجشنبه 19 اسفند ماه 1400  که به اتفاق جمعی از دوستان گذرم به کوه و طبیعت افتاده بود صحنه هایی آزار دهنده از رها شدن زباله را در مسیر جاده منزلاب زاهدان مشاهده نمودم و بر آن شدم تا این یاد داشت را بنویسم. ما در جایی که بعد از کوهنوردی استراحت نمودیم، آشغال ها و زباله ها را درون پلاستیک جمع نمودیم و در صندوق عقب ماشین گذاشتیم و به مکان مشخصی که سطل های زباله بود هدایت نمودیم .اکنون که در روز های پایان سال هستیم بیاییم در کمپین های دوستدار محیط زیست عضو شویم و با ایجاد پویش فراگیر مردمی احترام به طبیعت و نه به ریختن زباله در دل طبیعت را تبلیغ نماییم. همانگونه که زباله های منزل  مان را در پلاستیک می گذاریم و در ساعت مقرر در مکان مشخصی قرار می دهیم تا به جای مناسب هدایت شود، همیشه یک بسته پلاستیک خالی زباله و یک بسته دستکش یک بار مصرف در صندوق ماشین مان بگذاریم و هر گاه گذرمان به طبیعت و اطراف جاده ها و ساحل می افتد، نه تنها زباله هایی که مربوط به ما است را در آن ظرف های پلاستیکی بگذاریم، بلکه به پویش ملی و مردمی طبیعت زیبا بپوندیم و با جمع آوری زباله های رها شده اطراف مان آنها را در بسته های پلاستیکی جمع آوری نماییم و به جای مناسبی در نزدیکی مسیرمان که سطل های عمومی زباله است هدایت نماییم، با اینکار ما عشق و ارادت مان را به مادر همه پدیده ها که همان طبیعت زیبای هستی هست ابراز می نماییم و طبیعت هم این انرژی مثبت خود را به ما به روش های مختلف ارزانی می دارد. بنده این تصمیم را همانند بسیاری از طرفداران محیط زیست و طبیعت گرفته ام و یک بسته پلاستیک خالی زباله و یک بسته دست کش پلاستیکی در صندوق عقب ماشین گذاشتم و امیدوار هستم که همه ما انسان ها در هر کجا که زندگی می کنیم به این پویش بپوندیم. امیدوار هستیم روزی فرا رسد که هیچ زباله رها شده ای را در زمین، اطراف کوه، رودخانه و دریا و جنگل ها و مسیرهای عبوری جاده ها مشاهده نکنیم و به طبیعت مثل مادری که به موجودات زنده عشق می ورزد، احترام بگذاریم. یقین داشته باشیم که آخر عمر و حیات کوتاهی که داریم، به همین طبیعت و خاک سپرده می شویم و هر چه طبیعت را پاک نگه داریم، طبیعت هم ما را با گرمی و مهربانی به آغوش خواهد گرفت

بیاییم شروع نماییم و این پیام را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذاریم، شاید با ارسال همین پیام ها و ترویج فرهنگ احترام به محیط زیست، نهضتی فراگیر شکل گرفت و طبیعت زیباتری را که خالق هستی به ما ارزانی داشته است را بدون زباله شاهد بودیم. حبیب الله سالارزهی ریاست دانشگاه جامع علمی کاربردی استان سیستان و بلوچستان . پنحشنبه ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۰ هجری شمسی