دوستدار محیط زیست و حامی طبیعت بدون زباله در سال ۱۴۰۱ باشیم
به گزارش روابط عمومی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان سیستان و بلوچستان، دکترحبیب الله سالارزهی ریاست دانشگاه جامع علمی کاربردی استان سیستان و بلوچستان طی پیامی به دوستداران طبیعت و محیط زیست بیان داشتند:
طبیعت بزرگ ترین نعمتی است که خداوند به همه موجودات بویژه انسان ها ارزانی داشته است. هنگامی که از خانه های کوچک زندگی در محیط های شهری به دامنه طبیعت می رویم عظمت و شکوه طبیعت را احساس می کنیم. هوای پاک و اکسیژن طبیعی آزاد، رویش گیاهان و درختان در ماه پایانی سال. بنده از طبیعت به عنوان مادر همه پدیده های زیستی یاد می کنم و همانگونه که دوستی و عشق و محبت به مادر بی نظیر و بی مثال است، دوستی و عشق به طبیعت و آنچه در طبیعت هست می بایست بی نظیر باشد. هر آنچه ما در حیات روزمره مان داریم اعم از خوراک و پوشاک، سرپناه و مسکن، اکسیژن آزاد و هوای طبیعی و تفریح و. .. از دل طبیعت است. گاهی وقت ها که به طبیعت و دامنه های کوه و رودخانه و دریا و روستا های زیبا می رویم صحنه های دلخراش و آزار دهنده ای از انباشت و رها شدن زباله های پلاستیکی و بطری های شیشه ای و پوشاک بهداشتی و. .. در طبیعت می بینیم که رها شده است و این نقاشی طبیعی خداوند را برهم زده است. در همین ایام اسفند ماه 1400 که به اتفاق جمعی از دوستان گذرم به کوه و طبیعت افتاده بود صحنه هایی آزار دهنده از رها شدن زباله را در مسیر جاده های اطراف زاهدان و روستاهای هدف گردشگری در مسیر منزلاب به کوهستان های اطراف این منطقه مشاهده نمودم و بر آن شدم تا این یاد داشت را بنویسم. ما در جایی که بعد از کوهنوردی استراحت نمودیم، آشغال ها و زباله ها را درون پلاستیک جمع نمودیم و در صندوق عقب ماشین گذاشتیم و به مکان مشخصی که سطل های زباله بود هدایت نمودیم. اکنون که در روز های پایان سال هستیم بیاییم در کمپین های دوستدار محیط زیست عضو شویم و با ایجاد پویش فراگیر مردمی احترام به طبیعت و نه به ریختن زباله در دل طبیعت را تبلیغ نماییم. بیاییم طبیعت را همانند خانه مان و منزلگاه اصلی مان بدانیم و همانگونه که زباله های منزل مان را در پلاستیک می گذاریم و در ساعت مقرر در مکان مشخصی قرار می دهیم تا به جای مناسب هدایت شود، همیشه یک بسته پلاستیک خالی زباله و یک بسته دستکش یک بار مصرف در صندوق ماشین مان بگذاریم و هر گاه گذرمان به طبیعت و اطراف جاده ها و ساحل می افتد، نه تنها زباله هایی که مربوط به ما است را در آن ظرف های پلاستیکی بگذاریم، بلکه به پویش ملی و مردمی طبیعت زیبا بپوندیم و با جمع آوری زباله های رها شده اطراف مان آنها را در بسته های پلاستیکی جمع آوری نماییم و به جای مناسبی در نزدیکی مسیرمان که سطل های عمومی زباله است هدایت نماییم، همه ما می دانیم و شنیده ایم که بر اساس پژوهش های انجام شده، زباله های تجدید ناپذیر مانند پلاستیک تا مدت ها و به روایتی 400 سال زمان طول می کشد تا جذب طبیعت شوند و چه بسا بسیاری از زباله های پلاستیکی میراثی برای نسل های بعدی از ما خواهند ماند و هرگز آیندگان ما را به خاطر چنین رفتارهای ضد محیط زیستی نخواهند بخشید. همه با هم در این روزهای پایانی سال بیاییم به کارزار و پویش مردمی و ملی دوستدار محیط زیست و طبیعت بدون زباله محلق شویم و عشق و ارادت مان را به مادر همه پدیده ها که همان طبیعت زیبای هستی هست ابراز نماییم و یقین داشته باشیم که طبیعت هم این انرژی مثبت خود را به ما و فرزندان ما به روش های مختلف هدیه می کند. بنده این تصمیم را همانند بسیاری از طرفداران محیط زیست و طبیعت گرفته ام و یک بسته پلاستیک خالی زباله و یک بسته دست کش پلاستیکی در صندوق عقب ماشین گذاشته ا م و امیدوار هستم که همه ما انسان ها در هر کجا که زندگی می کنیم به این پویش بپوندیم. امیدوار هستم روزی فرا رسد که هیچ زباله رها شده ای را در طبیعت زمین، اطراف کوه، رودخانه و دریا و جنگل ها و مسیرهای عبوری جاده ها مشاهده نکنیم و طبیعت را مثل مادری که به موجودات زنده عشق می ورزد دوست داشته باشیم و به آن احترام بگذاریم. یقین داشته باشیم که آخر عمر و حیات، ما به همین طبیعت و خاک سپرده می شویم و هر چه طبیعت را پاک نگه داریم، طبیعت هم ما را با گرمی و مهربانی به آغوش خواهد گرفت.
بیاییم شروع نماییم و این پیام را در شبکه های اجتماعی واتساپ، اینستاگرام و فیسبوک و. .. به اشتراک بگذاریم، شاید با ارسال همین پیام ها و ترویج فرهنگ احترام به محیط زیست، نهضتی فراگیر شکل گرفت و همه ما در عمل وفاداری مان را به طبیعت نشان دهیم.